HISTORIA – TKP POLSKA
Początki Towarzystwa sięgają roku 1914 kiedy to grupa polskich inżynierów, z Prof. Mieczysławem Pożaryskim z Politechniki Warszawskiej oraz Inż. Ksawerym Gnoińskim na czele, utworzyła Koło Inżynierów Doradców i Rzeczoznawców (KIDIR) działające do rozpoczęcia wojny w 1939 r. Polacy działali w konsultingu światowym już od początków jego powstania, bowiem wymieniona wyżej grupa inżynierów należała również do organizatorów kongresu założycielskiego FIDIC, tj. Światowej Organizacji Niezależnych Konsultantów założonej w roku 1913 w Gent (Belgia).
Kontynuację powyższego Stowarzyszenia zainicjował w roku 1981 Dr inż. Stefan Czarnowski (Prezes TKP do końca 2000 roku), który korzystając z poluzowania gorsetu gospodarczego, zebrał odpowiednią grupę osób zainteresowanych i w dn. 15.07.1981 zarejestrował pod Nr 1053 w UM Warszawa (przy akceptacji Ministrów Spraw Wewnętrznych, Finansów i Handlu Zagranicznego) pierwszą organizację konsultingową w krajach socjalistycznych Europy Środkowej i Wschodniej.
Założycielami TKP w r. 1981 byli :
| dr hab. Bernard Barcikowski mgr inż. Tadeusz Chrościcki mgr inż. Janusz Czamorski dr inż. Stefan Czarnowski dr inż. Ryszard Dobrowolski mgr inż. Bolesław Domański inż. Stefan Galecki dr. hab. Jan Górecki dr inż. Kazimierz Janosz mgr inż Tomasz Jeż dr inż. Janusz Kaczurba mgr inż. Kazimierz Kolebski mgr inż. Aleksander Kopeć mgr. Tadeusz Korzon dr inż. Bogdan Koy mgr inż. Waldemar Kozłowski dr inż. Bogdan Kurant dr Henryk Kazimierz Łukaszewski | mgr inż. Jerzy Majewski mgr inż Jerzy Michałowicz mgr inż. Roman Młyniec mgr inż. Stanisław Naprawa mgr inż. Tadeusz Ohde dr inż. Kazimierz Olesiak mgr Stefan Perkowicz mgr inż. Jerzy Podgórski mgr Władysław Radosz mgr inż. Stanisław Róg mgr inż. Stefan Ślęzak dr hab. Eugeniusz Tabaczyński mgr Jerzy Urjasz mgr inż. Jerzy Uryga prof. dr hab. Wojciech Wilski mgr Marek Witkowski mgr Lech Właszczuk inż. Andrzej Wrażej |
Utworzenie Stowarzyszenia zbiegło się z możliwością przekazywania przez przedsiębiorstwa państwowe zleceń na ekspertyzy, konsultacje i projekty, które mogły wykonywać osoby prywatne, ale jedynie poprzez Towarzystwo Konsultantów Polskich, które nadzorowało jakość wykonywanych prac i brało na siebie odpowiedzialność prawną i finansową. Sytuacja ta spowodowała gwałtowny rozwój Towarzystwa, tak w zakresie ilości członków, jak i obrotu finansowego. Szybko powstawały podległe Zarządowi Głównemu regionalne Oddziały w ówczesnych województwach. Od samego początku, do najsilniejszych oddziałów należał Oddział TKP w Katowicach, któremu także prezesował, nieżyjący obecnie, Prezes Stefan Czarnowski. Taka sytuacja utrzymywała się do początku lat dziewięćdziesiątych, kiedy zmiany polityczno-gospodarcze zezwoliły na prywatyzację wszelkiej działalności gospodarczej. Nastąpił wówczas gwałtowny odpływ członków i zleceń, a efektem było załamanie się przychodów Towarzystwa. Ponad połowa regionalnych oddziałów została rozwiązana, a pozostałym zaledwie udawało się przetrwać ten trudny czas.
Następne dziesięciolecie było okresem szukania swojego miejsca w nowej sytuacji gospodarczej. Największym zagrożeniem było wejście na polski rynek prężnych i silnych finansowo dużych, zachodnich przedsiębiorstw konsultingowych (często z polskim udziałem osobowym). Przedsiębiorstwa te opanowały rządowe zlecenia, związane głównie z prywatyzacją majątku państwowego, powodując odpływ z kraju olbrzymich zasobów finansowych. Należy dodać, że tego rodzaju instytucje obracające się od dawna w strefie prywatnej własności i mające tu ogromne doświadczenie, miały zdecydowaną przewagę nad krajowym Towarzystwem. Z kolei ogromna ilość powstających drobnych, najczęściej jednoosobowych, konkurencyjnych przedsiębiorstw konsultacyjnych nie ułatwiała sytuacji. Dodatkowo, wynikające z niegospodarności jednego z Oddziałów (Wrocław) zadłużenie prawnie obciążyło Zarząd Główny w Warszawie. Praktycznym skutkiem takiej sytuacji było przyjęcie zasady niezależności Oddziałów TKP, jako odrębnych osób prawnych – co zrealizowano rejestrując je odpowiednio w poszczególnych Rejonowych Sądach Gospodarczych na podstawie wspólnego statutu. Przy olbrzymim entuzjazmie ówczesnego Prezesa TKP Dr Stefana Czarnowskiego, Oddziały, które pozostały aktywne, dostosowały się w tym okresie do zmienionych warunków rynkowych i kontynuują swoją działalność, choć na nieco niższym poziomie gospodarczym. Wydaje się, że nasze Towarzystwo winno dbać o swój dalszy rozwój w taki sposób, aby stanowić skuteczną przeciwwagę dla zagranicznych firm konsultingowych i służyć alternatywnym doradztwem, zarówno dla instytucji i przedsiębiorstw państwowych i komunalnych, jak i dla coraz to większej liczby firm prywatnych
W roku 1991 na Zjeździe FIDIC w Tokio – po pięćdziesięcioletniej nieobecności – Towarzystwo Konsultantów Polskich zostało powtórnie przyjęte do FIDIC, z rekomendacji Naczelnej Organizacji Technicznej, z którą TKP jest sfederalizowane od początku swej działalności.
Wybierając (poprzedni) Zarząd Główny TKP, Towarzystwo liczyło na aktywną pracę ZG dla dobra środowiska. Niestety jednak działalność tego Zarządu od momentu jego powołania prowadzona była niezgodnie ze statutem i zwyczajami TKP (samowolne działanie bez Zebrań Zarządu Głównego), a wszelkie uwagi ze strony oddziałów były ignorowane. Kilkakrotne próby zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Delegatów zostały storpedowane przez Prezesa Krzysztofa Łebkowskiego. Dlatego w wyniku ogólnopolskiego porozumienia oddziałów pod przewodnictwem Komisji Rewizyjnej oraz Oddziałów Katowickiego i Gdańskiego w dniu 23 maja 2009 r. w Gliwicach (NOT/TKP) odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Delegatów TKP, które powołało nowe Prezydium Zarządu Głównego w składzie: Prezes dr Stanisław Downorowicz, Wiceprezes/Sekretarz prof. Zdzisław Kowalczuk, Wiceprezes/Skarbnik Zbigniew Dąbrowski, a które miało następujący, przedstawiony poniżej przebieg.
NADZWYCZAJNE WALNE ZGROMADZENIE DELEGATÓW TKP
(1/3) Wobec nieobecności Prezesów, przybyłych delegatów powitał członek prezydium ZG TKP prof. Zdzisław Kowalczuk, przedstawiając ustalony Porządek Obrad NWZD:
1 – Wybór Przewodniczącego oraz Prezydium NWZD 2 – Wybór Sekretarza, Komisji M-S oraz UiW 3 – Przyjęcie porządku i regulaminu NWZD 4 – Sprawozdanie prezesa ZG za 2007-2009 5 – Sprawozdanie GKR 6 – Dyskusja nad sprawozdaniami oraz przyjęcie uchwał |
| 7 – Przyjęcie wniosków dot. dalszej działalności TKP 8 – Wybór władz KP 9 – Dyskusja nt. statutu TKP 10 – Sprawy różne 11 – Zamknięcie Zjazdu |
Po zaproponowanych uzupełnieniach Porządek został przyjęty jednogłośnie.
(1.1) Na wniosek delegata Janusza Dembek, kol. Zdzisław Kowalczuk został w głosowaniu jawnym wybrany Przewodniczącym obrad NWZD. Wiceprzewodniczącym został kol. Jerzy Kosek, zaś Sekretarzem – kol. Wacław Horodecki.
(1.2) Przewodniczący poinformował Delegatów o uchwale ZG TKP z dnia 6 marca 2009 w Warszawie oraz o uchwale ZG TKP z dnia 29 kwietnia 2009 w Zabrzu, na podstawie których Główna Komisja Rewizyjna oraz siedem Oddziałów TKP zwołało NWZD w Gliwicach.
(1.3) W skład Komisji Mandatowo-Skrutacyjnej weszli: kol. Adam Gołębiewski jako Przewodniczący oraz kol. Leopold Fitowski (TKP Piła). Do Komisji Uchwał i Wniosków zostali wybrani: kol. Tadeusz Czubak jako Przewodniczący (TKP Lublin), kol. Roman Klecan (Katowice) oraz kol. Wiktor Krygier (Poznań).
(2) Na podstawie protokołu Komisji Mandatowej stwierdzono prawomocność NWZD. Następnie Przewodniczący przedstawił regulamin NWZD, który został przyjęty jednogłośnie.
(4) Ponieważ Prezesi ustępującego Zarządu (którzy nie realizowali uchwał ZG TKP, oraz nie przedstawili sprawozdań z działalności statutowo-organizacyjnej i finansowej) byli nieobecni i nieusprawiedliwieni,
(5) ocenę (braku) działalności Prezydium ZG TKP przedstawił Przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej kol. Roman Klecan. W podsumowaniu GKR oceniła negatywnie działalność funkcyjnych członków Prezydium, wnioskując o ich zwolnienie z pełnionych funkcji w ZG TKP.
(6) Po wnikliwej, wszechstronnej dyskusji zapoczątkowanej krytycznym stanowiskiem GKR, formując długą listę zarzutów (dostępną w protokole z NWZD, w tym kwestie finansowe związane z przynależnością do FSNT NOT), zebrani Delegaci uznali za konieczne dokonanie częściowej zmiany składu osobowego Prezydium ZG TKP.
(8.1) W głosowaniu jawnym odwołano trzy osoby pełniące funkcje w Prezydium Zarządu Głównego: Prezesa Krzysztofa Łebkowskiego, Sekretarza Tadeusza Nemedyńskiego, Skarbnika Marka Kałkusińskiego, nie udzielając absolutorium za okres pełnienia powierzonych funkcji.
(8.2) Koledzy Zdzisław Kowalczuk oraz Adam Gołębiowski złożyli wnioski o swojej rezygnacji z dotychczas pełnionych funkcji członków Prezydium ZG TKP. Po przeprowadzeniu dyskusji i przeanalizowaniu sytuacji, NWZD większością głosów nie przyjęło tych wniosków, postanawiając o kontynuowaniu udziału ww. kolegów w Prezydium ZG TKP.
(8.3) Na wniosek Przewodniczącego NWZD Prezesem ZG TKP wybrany został jednogłośnie kol. Stanisław Downorowicz (Lubin). Do składu Prezydium ZG dokooptowaniu zostali kol. Zbigniew Dąbrowski (Katowice) oraz kol. Marek Nawalaniec (Kraków).
(8.4) Na wniosek wybranego Prezesa dra Stanisława Downorowicza uzupełniono skład osobowy GKR (ze względu na odejście Macieja Ziółka oraz rezygnację Mirosława Dachtery) o kolegów Wiktora Krygiera (Poznań) oraz Tadeusza Czubaka (Lubin) wybranych jednogłośnie.
(8.5) W związku z wyborem nowego Prezesa zarządzono przerwę w obradach NWZD, w czasie której odbyło się pierwsze posiedzenie Zarządu Głównego w celu ukonstytuowania się składu ZG (Wiceprezes i Sekretarz prof. Zdzisław Kowalczuk, Wiceprezes i Skarbnik dr Zbigniew Dąbrowski) oraz rozpatrzeniu wniosków o nadanie godności honorowych (kolegom Jerzemu Lieli oraz Zygfrydowi Wawrzyniakowi).
(8.6) Po przerwie Przewodniczący NWZD prof. Zdzisław Kowalczuk przekazał przewodnictwo prezesowi dr Stanisławowi Downorowiczowi, który w imieniu nowo-wybranych władz TKP podziękował Delegatom za powierzone funkcje.
(7/9) Prezes TKP zabrał głos prezentując program działalności Zarządu Głównego TKP na czas trwania bieżącej kadencji, tj. do roku 2011 (rejestracja nowych władz w SR Warszawy, modyfikacja statutu w kierunku federacyjności i rotacyjności). Delegaci Z. Kowalczuk, Z. Dąbrowski, S. Petrykowski również wypowiedzieli się w tej sprawie. Zebrani Delegaci zobowiązali Prezydium ZG TKP do realizacji postulatów i wniosków ujętych w Protokole Komisji Uchwał i Wniosków.
(10) Jednogłośnie przyjęto wnioski Prezesa o nadanie godności Członka Honorowego TKP kol. Jerzemu Kieli oraz kol. Zygfrydowi Wawrzyniakowi.
(11) Zamykając obrady NWZD Prezes Stanisław Downorowicz podziękował Delegatom za aktywny udział w Zjeździe, wyrażając nadzieję na dobrą współpracę prezydium i całego ZG TKP z poszczególnymi Oddziałami i Członkami TKP.
Jeszcze jakiś czas trwały szkodliwe działania kol. Łebkowskiego oraz mozolne wyjaśnienia Zarządu Głównego przed Organem Nadzorującym, które miały na celu utrzymanie Stowarzyszenia integrującego krajowe środowisko naukowców, ekspertów i specjalistów technicznych. Ostatecznie postanowieniem Sądu Rejonowego dla Miasta Stołecznego Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 07.10.2009 r. (sygn. sprawy: WA.XII NS-REJ.KRS/021115/09/539), dokonano zmiany w składzie władz Zarządu Głównego Towarzystwa Konsultantów Polskich, ustalając następujący skład osobowy:
|
Downorowicz Stanisław – Prezes Zarządu Głównego |
|
Kowalczuk Zdzisław – Wiceprezes, Sekretarz |
|
Dąbrowski Zbigniew – Wiceprezes, Skarbnik |
|
Gołębiowski Adam Członek Prezydium Zarządu Głównego |
|
Nawalaniec Marek Członek Prezydium Zarządu Głównego |
|
Klecan Roman Przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej TKP |
|
Czubak Tadeusz Członek Głównej Komisji Rewizyjnej TKP |
|
Krygier Wiktor Członek Głównej Komisji Rewizyjnej TKP |
Walne Zgromadzenie Delegatów Towarzystwa Konsultantów Polskich w Gliwicach (17 czerwca 2016)